Forum Dla ludzi ekscentrycznych. Strona Główna
->
Szczypta filozofii
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
TAK
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz HTML w tym poście
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Sekcja porządkowa
----------------
Ustalenia ogólne
Jestem panna ekscentryczka...
----------------
Puk - puk
Słów kilka o nas samych
Pasje, pasyjki i namiętności
Tematy zgoła niecodzienne
----------------
Szczypta filozofii
Zabawy z muzyką
Ciapu - chlapu
W świecie liter
Cinema, cinema
Ze świata za szklanym ekranem
Pstryk - pstryk
Tfurczoźć włazna
Samopomoc koleżeńska
----------------
Pchli targ
Dziś pytanie, dziś odpowiedz
Sekscentryczny zakątek
----------------
Fantazje Gołdziana
Hyde Park
----------------
Salon gier
Wielkie pogaduchy
Cała reszta
Off top
----------------
Rozmowy wszelakie
Shoutbox
----------------
Shoutbox
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
klinga
Wysłany: Nie 0:28, 02 Mar 2014
Temat postu:
Hmm, dziwne.
Ślawa
Wysłany: Wto 17:38, 14 Sie 2007
Temat postu:
No chyba zaczynam powoli rozumieć
Ol
Wysłany: Wto 17:23, 14 Sie 2007
Temat postu:
Wyobraź sobie 6 dzieciaczków w wieku 9-13, które za każdym razem kiedy masz komputer na kolanach obsiadają Cię krzycząc:
'Ja chcę grać!'
'Ja po Tobie, Ola!'
'Nie, bo ja!'
'Wiktor, nie pchaj się, byłem pierwszy!'
Ja marzę o chwili spokoju.
Nie śmiem marzyć o chwili spokoju z komputerem.
Nie można wymagać zbyt wiele.
Ślawa
Wysłany: Wto 15:51, 14 Sie 2007
Temat postu:
Dlaczego nie masz jak przeczytac?
Ol
Wysłany: Wto 13:35, 14 Sie 2007
Temat postu:
A ja nie mam pojęcia, bo nawet nie mam tego jak przeczytać.
Wrr.
Ślawa
Wysłany: Pon 21:15, 13 Sie 2007
Temat postu:
Ale tez minimalnie ciekawsze....
Marcin
Wysłany: Pon 21:13, 13 Sie 2007
Temat postu:
Na pierwszy rzut oka, bo opisane dialogiem.
Ślawa
Wysłany: Pon 21:12, 13 Sie 2007
Temat postu:
To jest lepsze niż uczta
Marcin
Wysłany: Pon 21:11, 13 Sie 2007
Temat postu:
Ależ to jest piękne !! Ale kiedy indziej to przeczytam
Ślawa
Wysłany: Pon 20:16, 13 Sie 2007
Temat postu:
1. W jakim sensie nas porzucisz?
-----------------------------------------------------------------------
2. Oczekiwany fragment :
Potem powiedziałem:
- Przedstaw sobie obrazowo, jako następujący stan rzeczy, naszą naturę ze względu na kulturę umysłową i jej brak.
Zobacz! Oto ludzie są niby w podziemnym pomieszczeniu na kształt jaskini. Do groty prowadzi od góry wejście zwrócone ku światłu, szerokie na całą szerokość jaskini. W niej oni siedzą od dziecięcych lat w kajdanach: przykute mają nogi i szyje tak, że trwają na miejscu i patrzą tylko przed siebie; okowy nie pozwalają im obracać głów. Z góry i z daleka pada na nich światło ognia, który się pali za ich plecami, a pomiędzy ogniem i ludźmi przykutymi biegnie górą ścieżka, wzdłuż której widzisz murek zbudowany równolegle do niej, podobnie jak u kuglarzy przed publicznością stoi przepierzenie, nad którym oni pokazują swoje sztuczki.
- Widzę - powiada.
- Więc zobacz, jak wzdłuż tego murku ludzie noszą różnorodne wytwory, które sterczą ponad murek: i posągi, i inne zwierzęta z kamienia i z drzewa, i wykonane rozmaicie i oczywiście jedni z tych, co je noszą, wydają głosy, a drudzy milczą.
- Dziwny obraz opisujesz i kajdaniarzy osobliwych.
- Podobnych do nas - powiedziałem. - Bo przede wszystkim czy myślisz, że tacy ludzie mogliby z siebie samych i z siebie nawzajem widzieć cokolwiek innego oprócz cieni, które ogień rzuca na przeciwległą ścianę jaskini?
- Jakimże sposobem? - powiada - gdyby całe życie nie mógł żaden głową poruszyć?
- A jeśli idzie o te rzeczy obnoszone wzdłuż muru? Czy nie to samo?
- No, cóż.
- Więc gdyby mogli rozmawiać jeden z drugim, to jak sądzisz, czy nie byliby przekonani, że nazwami określają to, co mają przed sobą, to co widzą?
- Koniecznie.
- No, cóż? A gdyby w tym więzieniu jeszcze i echo szło od im przeciwległej ściany, to, ile razy by się odezwał ktoś z przechodzących, wtedy, jak myślisz? Czy oni by sądzili, że to się odzywa ktoś inny, a nie ten cień, który się przesuwa?
- Na Zeusa, nie myślę inaczej - powiada.
- Więc w ogóle - dodałem - ci ludzie tam nie co innego braliby za prawdę, jak tylko cienie pewnych wytworów.
- Bezwarunkowo i nieuchronnie - powiada.
- A rozpatrz sobie - dodałem - ich wyzwolenie z kajdan i uleczenie z nieświadomości. Jak by to było, gdyby im naturalny bieg rzeczy coś takiego przyniósł; ile razy by ktoś został wyzwolony i musiałby zaraz wstać i obrócić szyję, i iść, i patrzeć w światło, cierpiałby robiąc to wszystko, a tak by w oczach migotało, że nie mógłby patrzeć na te rzeczy, których cienie poprzednio oglądał. Jak myślisz, co on by powiedział, gdyby mu ktoś mówił, że przedtem oglądał ni to, ni owo, a teraz coś bliższego bytu, że zwrócił się do czegoś, co bardziej istnieje niż tamto, więc teraz widzi słuszniej; i gdyby mu ktoś teraz pokazywał każdego z przechodzących i pytaniami go zmuszał, niech powie, co to jest. Czy nie myślisz, że ten by może był w kłopocie i myślałby, że to, co przedtem widział, prawdziwsze jest od tego, co mu teraz pokazują?
- Z pewnością - powiada.
- Nieprawdaż? A gdyby go ktoś zmuszał, żeby patrzał w samo światło, to bolałyby go oczy, odwracałby się i uciekał do tych rzeczy, na które potrafi patrzeć i byłby przekonany, że one są rzeczywiście jaśniejsze od tego, co mu teraz pokazują?
- Tak jest - powiada.
- A gdyby go ktoś - dodałem - gwałtem stamtąd pod górę wyciągał po kamieniach i stromiznach ku wyjściu i nie puściłby go prędzej, ażby go wywlókł na światło słońca, to czy on by nie cierpiał i nie skarżyłby się i nie gniewał, że go wloką, a gdyby na światło wyszedł, to miałby oczy pełne blasku i nie mógłby widzieć ani jednej z tych rzeczy, o których by mu teraz mówiono, że są prawdziwe?
- No nie - powiada - tak nagle przecież.
- I myślę, że musiałby się przyzwyczajać, gdyby miał widzieć to, co na górze. Naprzód by mu najłatwiej było dojrzeć cienie, potem w wodach odbicia ludzi i innych przedmiotów, ciała niebieskie i niebo samo po nocy łatwiej by mógł oglądać patrząc na światło gwiazd i księżyca, niż po dniu widzieć słońce i światło słoneczne.
- Jakżeby nie?
- Dopiero na końcu, myślę, mógłby patrzeć w słońce; nie na jego odbicie w wodach i nie mieć go tam, gdzie ono nie jest u siebie, ale słońce samo w sobie i na swoim miejscu mógłby dojrzeć i mógłby oglądać, jakie ono jest.
- Koniecznie - powiada.
- Potem by sobie wymiarkował o nim, że od niego pochodzą pory roku i lata, i że ono rządzi wszystkim w świecie widzialnym, i że jest w pewnym sposobie przyczyną także i tego wszystkiego, co oni tam poprzednio widzieli.
- Jasna rzecz, że do tego by potem doszedł.
- Więc cóż? Gdyby sobie swoje pierwsze mieszkanie przypominał i tę mądrość tamtejszą, u tych, z którymi razem wtedy siedział wspólnymi kajdanami skuty, to czy nie myślisz, że uważałby sobie za szczęście tę odmianę, którą przeszedł, a litowałby się nad tamtymi?
- I bardzo.
- A tam u nich przedtem może niejeden zbierał od towarzyszów pochwały i zaszczyty, i dary, jeżeli najbystrzej umiał dojrzeć to, co mijało przed oczami, i najlepiej pamiętał, co przedtem, co potem, a co równocześnie zwykło się było zjawiać i mijać, i najlepiej umiał na tej podstawie zgadywać, co będzie. Czy ty myślisz, że on by za tym tęsknił i zazdrościłby tym, których tamci obsypują zaszczytami i władzę im oddają? Czy też raczej czułby się tak, jak ten u Homera, i stanowczo by wolał "być na ziemi i służyć gdzieś u jakiegoś biedaka" i nie wiadomo jaką dolę znosić raczej, niż wrócić do poprzednich poglądów i do życia takiego jak tam?
- Ja tak myślę - powiada - że wolałby raczej wszystko inne znieść, niż wrócić do tamtego życia.
- A jeszcze i nad tym się zastanów. Gdyby taki człowiek z powrotem na dół zeszedł i w tym samym szeregu usiadł, to czy nie miałby oczu napełnionych ciemnością, gdyby nagle wrócił ze słońca?
- I bardzo - powiada.
- A gdyby teraz znowu musiał wykładać tamte cienie na wyścigi z tymi, którzy bez przerwy siedzą w kajdanach, a tu jego oczy byłyby za słabe, zanim by nie wróciły do siebie, bo przystosowanie ich wymaga nie bardzo małego czasu, to czy nie narażałby się na śmiech i czy nie mówiono by o nim, że chodzi na górę, a potem wraca z zepsutymi oczami, i że nie warto nawet chodzić tam pod górę. I gdyby ich ktoś próbował wyzwalać i podprowadzać wyżej, to gdyby tylko mogli chwycić coś w garść i zabić go, na pewno by go zabili.
- Z pewnością - powiada.
- Otóż ten obraz - powiedziałem - kochany Glaukonie, trzeba w całości przyłożyć do tego, co się poprzednio mówiło. Więc to siedlisko, które się naszym oczom ukazuje, przyrównać do mieszkania w więzieniu, a światło ognia w nim do siły słońca. Wychodzenie pod górę i oglądanie tego, co jest tam wyżej, jeśli weźmiesz za wznoszenie się duszy do świata myśli, to nie zbłądzisz i trafisz w moją nadzieję, skoro pragniesz ją usłyszeć. Bóg tylko chyba wie, czy ona prawdziwa, czy nie. Więc jeżeli o to chodzi, co mnie się zdaje, to zdaje mi się tak, że na szczycie myśli świeci idea Dobra i bardzo trudno ją dojrzeć, ale kto ją dojrzy, ten wymiarkuje, że ona jest dla wszystkiego przyczyną wszystkiego, co słuszne i piękne, że w świecie widzialnym pochodzi od niej światło i jego pan, a w świecie myśli ona panuje i rodzi prawdę i rozum, i że musi ją dojrzeć ten, który ma postępować rozumnie w życiu prywatnym lub w publicznym.
-----------------------------------------------------------------------
3. Jeśli ktos ma problemy z interpretacja tekstu, zamieszczam tutaj to krótkie, lecz jakże trafne podsumowanie całego dialogu(pragnę dodać iż jestem pod nieustającym wrażeniem zarówno warstwy językowej jak i merytorycznej cytowanej wypowiedzi:D, pomijając już olbrzymią wiedzę autora na temat Platona ) :
"Występuje w ostatnich pismach Platona (np. państwo). W micie o jaskini zawarte jest wiele ciekawych rzeczy. Jest tam o idei dobra. Dobro góruje ponad resztą idei. Jest to wzorzec wszystkich innych rzeczy. Wg. Dobra deniurg (bóg platoński) stwarza świat. Dobro jest przedstawione jako słońce bo jest najwyżej."
Ol
Wysłany: Pon 19:52, 13 Sie 2007
Temat postu:
<wznosi oczy ku niebu>
Porzucę Was przez temat o Platonie.
Kiedyś.
Chyba.
Marcin
Wysłany: Pon 16:49, 13 Sie 2007
Temat postu:
To proszę znajdź ten tekst i podziel się nim z nami tu, w tym temacie, na forum.
Ślawa
Wysłany: Pon 16:39, 13 Sie 2007
Temat postu:
Jest lepszy moim zdaniem, to jest ten chyba o ludziach zakutych w kajdany,zamknietych w jakiejś grocie oglądajacych tylko cienie przedmiotów
Marcin
Wysłany: Pon 15:20, 13 Sie 2007
Temat postu:
Ja nie pamiętam tekstu o jaskini...
Ślawa
Wysłany: Pon 14:47, 13 Sie 2007
Temat postu:
My to na lekcji dostaliśmy własnie w takim kawałku
Nastepny tekst jaki dostaniecie(jeśli Szczur bedzie dalej kontynuował Platona) będzie 3 razy dłuższe
. Taki o jaskini czy tam grocie
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Regulamin